Dag 9 - op weg naar Glasgow

Nou, dat hapje eten is gisterenavond zeker gelukt. We ondernamen de wandeling naar de Loch Ness Inn omdat we over dit restaurant goede recensies op internet hadden gelezen. We kwamen niet bedrogen uit. In een woord HEERLIJK. Ton had een heerlijk mals lammetje de nek om laten draaien en voor mij hadden ze een zeer jong kippetje de jas uitgetrokken. Waarom niets over het voorgerecht? Dat hadden we niet genomen. Oké, to be honest, we namen wel een toetje. Wat dat was blijft in de schoot van het verleden verborgen.

Vandaag na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtje de kamer van de B&B ontruimd. Het is ons daar goed bevallen. Rond 08.45 uur reden wel goed gemutst richting Inveraray om daar de 19e eeuwse gevangenis te bezoeken. Spectaculair? Dat vertellen we zo. Eerst iets over de route daarheen.

Ben je ooit van plan om naar Schotland op vakantie te gaan, rijd dan de route van Fort William via Inveraray naar Glasgow. Onbeschrijfelijk de pracht van de natuur. Zo’n mooie route hadden we nog niet gehad. We proberen jullie een kleine indruk te geven met de twee bijgevoegde foto’s, maar dit is slechts een poging om de grootheid van de natuur weer te geven. Het prachtige weer droeg er natuurlijk ook aan bij, maar wij zijn er van overtuigd dat zelf bij regen dit een onuitwisbare indruk op jullie zou maken. We zijn een paar keer gestopt om foto’s te maken en hebben ongeveer drie uur over dit deel van de reis gedaan.

In Inveraray zoals gezegd de gevangenis bezocht. Een gebouw dat onderdeel is van het oude Court House. Men heeft echt de gedaan om de 21e eeuwers te laten zien hoe het er vroeger aan toeging. Een fotootje, en over dat ‘tje zometeen meer, geeft jullie een kijkje in de rechtszaal waar zojuist een onverbeterlijke boef terecht moest staan.

Dat ‘tje komt ineens op omdat wij er in de B&B in Drumnadochit er door een Duitse gast, die redelijk goed Nederlands sprak, er op gewezen werden dat wij, Hollanders, wel vaak verkleinwoorden gebruiken. Ton en ik zijn er op gaan letten en je lacht je werkelijk een krulletje in je l...tje als je je ineens realiseert dat deze goede Duitser een open zenuw bloot legt, of zo je wilt een zenuwtje. Wij hebben het in ons spraakgebruik over een baby, dat is een klein kind, maar net zo makkelijk zeggen we babytje, dat is dus een heel klein kind of sommigen, de zogenoemd overbeterlijken, zeggen: “Wat een lief klein babytje.” Dat moet dan wel een heeeel klein kindje zijn, een soort embryootje.

Nou, genoeg daarover. Na de gevangenis hebben we onszelf, omdat het zondag is, getrakteerd op een heerlijke kop koffie met apfelstrudel. Ja, zo heet het hier echt, gewoon Strudel. Na de koffie en lunch vertrokken naar Glasgow.

We zitten hier nu in een heerlijk hotelletje, blijven hier twee daagjes en hopen vanzelfsprekend op een heerlijk ontbijtje.

Om af te sluiten: vanavond gegeten bij een visrestaurant. Prima gegeten en nu terug in het hotel om van onze belevenissen aan jullie kond te doen.