Tonle Sap en nog veel meer

Eerst even een correctie op het verslag van gisteren. We schreven dat de gracht rondom Angkor Thom bijna geen water bevat. Dat is onjuist. Rondom het complex is een brede gracht met water. De binnengrachten staan echter wel droog. Jullie hebben natuurlijk allang gemerkt dat deze verslagen ook voor ons ons reisdagboek zijn en daarom is het belangrijk om de feiten wel juist weer te geven.

Vanmorgen vertrokken we al om half negen vanaf het hotel met een heerlijk luxe auto. We hebben vier tempels, een dorpje en het Tonle Sap meer bezocht. De foto's moeten ook vandaag de vertolker zijn van onze belevenissen, want dat waren het. We proberen heel kort in de volgorde van het bezoek iets te vertellen over de plaatsen waar we zijn geweest.

Om bij de Preah Khan tempel te komen reed de chauffeur over het Angkor Thom complex. Hij nam alle tijd en stopte als wij een foto wilde maken. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Gisteren hadden we niet echt de gelegenheid om de Zuidpoort te fotograferen en daar was het vandaag ook dringen. Dus door de Noordpoort Angkor Thom verlaten en enkele foto's van die prachtige poort gemaakt.

De Preah Khan tempel is niet veel anders dan de tempels die we gisteren bezochten, maar de schoonheid en het vernuft waarmee dit is gebouwd maakten ons weer stil. Zo werkt het niet bij iedereen. We raakten verzeild in een groep Chinezen. Die maken een herrie ........ Het is onmogelijk om jezelf nog te verstaan of om te horen of je nog adem haalt. Dat laatste was wel nodig, want het was opnieuw een zeer hete dag. We hebben geprobeerd om de lengte / diepte van het complex vast te leggen op een foto, maar dat lukte echt niet. Daarom maar de poorten / deuren geteld waardoor je van de ene ruimte in de volgende komt. In elkaars verlengde liggen 38 poorten, een enorme lengte. En dan is het complex ook nog bijna net zo breed als het diep is.

Hierna naar de Neak Pean, ook wel Jayatataka genoemd. De tempel ligt op een eiland in een groot watergebied. Je kunt er alleen komen via een lange zogenoemde board walk. Op het eiland is een vierkante vijver uitgegraven en in het midden daarvan ligt een kleiner eiland met daarop een kleine toren. Deze wordt de toren van de verstrengelde slangen genoemd.

Vervolgens reden we zo'n 50 kilometer naar het noorden om bij de Banteay Srei tempel uit te komen. Dit is een tempel die opgetrokken lijkt uit rood zandsteen en is gewijd aan Shiva en aan Vishnoe. Het is dus een hindoe-tempel en wordt ook wel het juweel van Angkor genoemd. De driedimensionale reliëfs zijn heel mooi bewaard gebleven doordat ze in de loop van de eeuwen verhard of uitgehard zijn.

Na een heerlijke lunch stopten we op de weg naar het Tonle Sap meer in Preah Dak, een klein dorpje, om even te snuiven aan de sfeer in zo'n dorp. Je schaamt je bijna dat je daar als rijke westerling rondloopt en niets koopt. Wat een leven.

Om bij het meer te komen, moesten we de verharde weg verlaten en bijna een half uur over een rode stoffige weg langs de rivier rijden om op de plaats te komen waar we aan boord van een gemotoriseerde kajak konden gaan. Een smalle platte boot met twee jochies die ons het meer mee opnamen. De boot wordt aangedreven door een soort grasmaaiermotor met een lange as en een schoepje dat lekker veel water opspat. Ze hadden er veel plezier in om met die twee grijze knarren het water op te gaan. Door het lage waterpeil duurde het best wel even voordat we bij het meer kwamen, maar de tocht over de rivier was al de moeite waard. Een compleet dorp op palen, en niet van één of twee meter, huizenhoge palen ;-) Ook nog een aanvaring, maar dat was niet zo'n punt.
Daarna het meer op naar een floating Village. Alles leeft op het water, restaurantjes, wonen, werken, het gebeurt daar. We zijn het dorpje niet in geweest, want we hadden de chauffeur beloofd dat we binnen een uurtje terug zouden zijn.
Je had de smoeltjes van die knullen moeten zien toen ze mee moesten lopen naar de auto. Ze begrepen er niets van, maar dat veranderde op slag toen ze een fooi kregen voor hun prima schipperskunsten.

Na dit avontuur was de planning om terug te gaan naar het hotel, maar de chauffeur verraste ons nog op een bezoek aan een derde tempel op weg naar Siem Reap, de tempel van Bakong. Ook dit was weer een architectonisch meesterwerk. Wat hier wel opviel waren de torens die van gebakken stenen opgetrokken zijn. De trap maar de bovenste toren heeft treden met een stap van ongeveer 30 cm. Of de mensen vroeger zo groot waren of dat men vond dat je je extra moest inspannen om bij de tempel te komen, weten we niet, maar voor ons was het in de hitte een grote inspanning. Om half vijf waren we terug in het hotel en ondanks de airconditioned auto waren we toch wel om uit te wringen.

Morgen een dagje Siem Reap met al haar bezienswaardigheden. Tot dan.