Angkor Wat en omgeving

In heel veel reisgidsen staan de tempels van Angkor beschreven als dé bezienswaardigheid van Zuid-Oost Azië en sommigen zeggen zelfs het mooiste culturele erfgoed van de wereld. Of we het met dat laatste eens zijn weten we niet, want we hebben de tempels van de Inca's en de Borobudur nog niet gezien, maar het is in één woord wel I N D R U K W E K K E N D.

Wat een pracht, wat een kunde, wat een doorzettingsvermogen, wat een schoonheid. Bijna 1000 jaar oud en dan zulke bouwwerken. Ongelofelijk. De verfijndheid van de reliëfs, de kundigheid van de dakconstructies, de symmetrische uitvoering van de bouwwerken, het beeldhouwwerk, te bijzonder om te beschrijven.

Rond 10 uur vertrokken we met de tuk-tuk van het hotel. We hadden voor de hele dag een vaste chauffeur. Petje af voor die man. Hij heeft ons langs vijf tempels gereden, ons geen meter te veel laten lopen en toen we om 4 uur terug waren bij het hotel waren we klaar om uitgewrongen te worden, maar ook een heel grote ervaring rijker.

Omdat het onmogelijk is om zonder plaatjes uit te leggen wat we gezien hebben, hier slechts een korte beschrijving.
We begonnen bij de Angkor Wat, de mooist bewaarde / gerestaureerde tempel. Het hele gebied staat op de wereld erfgoed lijst en deze verdient echt een plaatsje in de top tien. De breedte, de diepte en de hoogte, onvoorstelbaar dat mensen dat zo lang geleden met beperkte middelen hebben kunnen bouwen.

De boekjes zeggen over de Ta Prohm dat dit een van de favoriete monumenten van de Angkor is. Dit komt omdat het complex onberoerd is gelaten nadat het in 1860 door een Fransman is ontdekt. De indrukwekkende bomen die tempeldelen opzij hebben gedrukt of er dwars doorheen gegroeid zijn, staan er nog net zo als in 1860 bij de ontdekking. Mansdikke wortels en meters hoge bomen. Je weet niet wat je ziet.

We zagen ook de Srah Srang en de East Baray voordat we naar de Angkor Thom gingen. Deze laatste is bijna een stad op zich. Doordat er nu bijna geen water is, zijn de grachten rondom de tempelcomplexen bijna opgedroogd, maar op de kaart van Google Maps kan je de 'gracht' nog goed onderscheiden. Het was een klein dorp en in het hele gebied woonden in die tijd ruim meer dan 100.000 mensen, een voor die tijd enorm aantal en groter dan welke stad in Europa in die tijd.

Bij elk complex kwamen er kinderen op ons af die koopwaar aanboden. Heel veel dingen voor één dollar. Ze worden er echt op uitgestuurd om te verkopen, dus ze hangen bijna aan je broek om je vast te houden zodat je toch wat koopt.

Er zijn ook apen in het gebied. We hebben niet begrepen dat ze agressief zijn, we hebben ze een beetje zien rondkuieren. Veel meer is er over vandaag niet te vertellen.

Tijdens het diner in een restaurantje in de stad zeiden we wel tegen elkaar: Was dit nu het hoogtepunt. We zijn beiden van mening dat dit een hoogtepunt was en is, maar dat alle andere belevenissen ook hoogtepunten waren. Anders, maar ook bijzonder. We hebben sommige dingen die we gezien hebben als echte kadootjes ervaren.

Morgen laten we ons door een chauffeur in een auto naar enkele ander plaatsen rijden. Daarover morgen dus meer.